Έχετε έναν καινούριο μεγάλο δίσκο. Τι κάνετε; Από την πλευρά του λογισμικού: χρησιμοποιείτε το fdisk (ή, καλύτερα, cfdisk) για να δημιουργήσετε τις κατατμήσεις, και μετά το mke2fs για να δημιουργήσετε ένα σύστημα αρχείων, και έπειτα mount
για να προσαρτήσετε το καινούριο σύστημα στην ιεραρχία.
Δε χρειάζεται να διαβάσετε αυτό το HOWTO εφόσον δεν υπάρχουν no προβλήματα με μεγάλους δίσκους αυτές τις μέρες. Η πλειοψηφία των προβλημάτων δημιουργούνται από χρήστες που νομίζουν ότι μπορεί να έχουν πρόβλημα και εγκαθιστούν ένα διαχειριστή δίσκου ή χρησιμοποιούν το fdisk σε expert mode, ή δηλώνουν τη γεωμετρία του δίσκου στο LILO ή στον πυρήνα.
Παρόλα αυτά, τυπικά προβλήματα είναι: (α) απαρχαιωμένος εξοπλισμός, (β) πολλά λειτουργικά στον ίδιο δίσκο και, μερικές φορές, (γ) η εκκίνηση.
Συμβουλή:
Για μεγάλους δίσκους SCSI: το Linux τους υποστηρίζει από πολύ νωρίς. Δεν χρειάζεται να κάνετε τίποτα.
Για μεγάλους IDE δίσκους (πάνω από 8.4GB): βρείτε μια νέα σταθερή έκδοση πυρήνα (2.0.34 ή νεώτερη). Συνήθως όλα θα διορθωθούν, ειδικά αν δε ζητήσετε από το BIOS μεταφράσεις LBA και τα σχετικά.
Για πολύ μεγάλους IDE δίσκους (πάνω από 33.8 GB): δείτε το IDE προβλήματα με 34+ GB δίσκους παρακάτω.
Εάν το LILO κρεμάει κατά την εκκίνηση, δηλώστε και στο linear αρχείο ρυθμίσεων /etc/lilo.conf.
Μπορεί να υπάρξουν προβλήματα με τη γεωμετρία που μπορούν να λυθούν με τη δήλωση στον πυρήνα/LILO/fdisk.
Εάν έχετε παλιό fdisk και προειδοποιεί για
επικαλυπτόμενες κατατμήσεις:
αγνοήστε το, ή ελέγξτε χρησιμοποιώντας το cfdisk ότι όλα είναι πράγματι εντάξει.
Εάν νομίζετε ότι κάτι πάει λάθος με το μέγεθος του δίσκου, σιγουρευτείτε ότι δε μπερδεύετε τις δυαδικές με τις δεκαδικές
units
, και μάθετε ότι ο ελεύθερος χώρος που αναφέρει το df σε έναν άδειο δίσκο είναι λίγο τοις εκατό μικρότερο από το μέγεθος της κατάτμησης αφού υπάρχουν κρατήσεις από το σύστημα.
Αν ακόμα νομίζετε ότι υπάρχει πρόβλημα, ή απλά είστε περίεργοι, διαβάστε παρακάτω.