Ένα συχνό μοντέλο δημιουργεί τις /, /home και /var
κατατμήσεις όπως προαναφέρθηκε. Είναι αρκετά απλό στην εγκατάσταση και
συντήρηση και διαφοροποιεί αρκετά τις κατατμήσεις ώστε να
αποφευχθούν προβλήματα από τη διάρκεια ζωής των αρχείων. Βολεύει
και για αντίγραφα: σχεδόν κανένας δεν κρατά αντίγραφο του USENET και
μόνο μερικά αρχεία του /var αξίζουν να κρατηθούν
(/var/spool/mail για παράδειγμα). Από την άλλη, το
/ σπάνια αλλάζει και μπορεί να αντιγραφεί κατά βούληση
(για παράδειγμα μετά από αλλαγές στη διαμόρφωση) και είναι αρκετά
μικρό για να χωρέσει σε ένα μοντέρνο μέσο (περίπου 250 με 500MB,
ανάλογα με το πόσες εφαρμογές έχουν εγκατασταθεί). Το /home
περιλαμβάνει πολύτιμα δεδομένα χρηστών, οπότε θα πρέπει να δημιουργείται
αντίγραφο καθημερινά. Μερικές εγκαταστάσεις έχουν πολύ μεγάλα /home
και πρέπει να κάνουν προσαυξητικά αντίγραφα.
Μερικά συστήματα βάζουν το /tpm σε ξεχωριστή κατάτμηση, ενώ άλλα
δημιουργούν ένα συμβολικό δεσμό στο /var/tmp για να έχουν το ίδιο
αποτέλεσμα (σημειώστε ότι αυτό μπορεί να επηρεάσει το single user mode, όπου
το /var δε θα είναι διαθέσιμο μέχρι να δημιουργηθεί ένα ή να το
αναρτήσετε χειροκίνητα στο /var) ή το βάζουν σε RAM disk (όπως κάνει
το Solaris για παράδειγμα). Αυτό κρατά το /tmp έξω από το /,
μια καλή ιδέα.
Το μοντέλο αυτό είναι βολικό και για αναβαθμίσεις ή επανεγκαταστάσεις:
κρατήστε τα αρχεία διαμόρφωσης (ή ολόκληρο το /etc) σε κάποιο /home κατάλογο, πετάξτε το /, επανεγκαταστήσετε και ξαναφορτώστε την παλιά
διαμόρφωση από το /home.