2. Χαρακτηριστικά του Linux

• Multitasking: πολλά προγράμματα τρέχουν ταυτόχρονα.
• Πολυχρηστικό (multiuser): πολλοί χρήστες στο ίδιο μηχάνημα ταυτόχρονα (και καμία ανάγκη για πολλές άδειες χρήστη!).
• Μεταφέρσιμο (multiplatform): τρέχει σε πολλές διαφορετικές CPUs, όχι μόνο στους επεξεργαστές της Intel.
• Multiprocessor: Υπάρχει ήδη υποστήριξη SMP στις Intel και SPARC πλατφόρμες (με την δουλειά να έχει ξεκινήσει και σε άλλες πλατφόρμες), και το Linux χρησιμοποιείται σε πολλές MP εφαρμογές, συμπεριλαμβανομένων και των συστημάτων Beowulf (δείτε το <http://cesdis.gsfc.nasa.gov/linux-web/beowulf/beowulf.html>) και στον Fujitsu AP1000+ υπερυπολογιστή που βασίζεται στην SPARC αρχιτεκτονική.
• Τρέχει σε προστατευμένη κατάσταση (protected mode) στον 386 και τους νεώτερους Intel επεξεργαστές.
• Έχει προστασία μνήμης μεταξύ των διεργασιών, έτσι ώστε ένα πρόγραμμα να μην μπορεί να ``κατεβάσει'' όλο το σύστημα.
• Φορτώνει όταν υπάρχει ανάγκη τα εκτελέσιμα: το Linux διαβάζει από το δίσκο μόνο εκείνα τα μέρη ενός προγράμματος που πραγματικά χρησιμοποιούνται.
• Κοινές copy-on-write σελίδες μεταξύ των εκτελέσιμων. Αυτό σημαίνει ότι πολλές διεργασίες μπορούν να χρησιμοποιούν τις ίδιες περιοχές μνήμης για να τρέχουν. Όταν κάποια προσπαθήσει να γράψει στην μνήμη, εκείνη η σελίδα (ένα κομμάτι 4KB της μνήμης) αντιγράφεται κάπου αλλού. Το copy-on-write έχει δύο πλεονεκτήματα: αυξάνει την ταχύτητα και μειώνει την μνήμη που απαιτείται.
• Ιδεατή μνήμη χρησιμοποιώντας σελιδοποίηση (δεν κάνει swapping ολόκληρες διεργασίες) και μέρος του δίσκου: σε ένα ξεχωριστό partition ή ένα αρχείο στο σύστημα αρχείων, ή και τα δύο, με την δυνατότητα για προσθήκη περισσότερων swapping περιοχών σε runtime χρόνο (ναι, ακόμα λέγονται swapping περιοχές). Συνολικά το πολύ 16 swapping περιοχές των 128 MB μπορούν να χρησιμοποιούνται ταυτόχρονα, δίνοντας ένα θεωρητικό όριο των 2 GB στην συνολική swapping περιοχή. Είναι απλό, όμως, να αλλάξει το όριο αυτό, τροποποιώντας λίγες γραμμές κώδικα.
• Μια ενοποιημένη πηγή μνήμης για προγράμματα χρήστη και cache δίσκων, έτσι ώστε όλη η ελεύθερη μνήμη να μπορεί να χρησιμοποιηθεί για caching, και η cache να μπορεί να μειωθεί όταν τρέχουν μεγάλα προγράμματα.
• Δυναμικά φορτώσιμες διαμοιρασμένες βιβλιοθήκες (dynamically linked shared libraries) (αλλιώς γνωστές και ως DLL's). Βέβαια, υποστηρίζει και στατικές βιβλιοθήκες.
• Δημιουργεί core dumps για εκ των υστέρων ανάλυση, δίνοντας την δυνατότητα για χρήση ενός debugger σε ένα πρόγραμμα όχι μόνο όταν τρέχει, αλλά κι αφού έχει crash-άρει.
• Συμβατό σε ένα μεγάλο ποσοστό με το POSIX, το System V, και το BSD σε επίπεδο πηγαίου κώδικα.
• Μέσω ενός iBCS2-συμβατού τμήματος εξομοίωσης, συμβατό με SCO, SVR3, και SVR4 σε δυαδικό (εκτελέσιμο) επίπεδο.
• Όλος ο πηγαίος κώδικας είναι διαθέσιμος, συμπεριλαμβανομένου ολόκληρου του kernel και όλων των οδηγών, των εργαλείων ανάπτυξης και όλων των προγραμμάτων χρήστη! Επίσης, ολόκληρο το Linux μπορεί να διανέμεται ελεύθερα ολόκληρο. Πολλά εμπορικά προγράμματα υπάρχουν διαθέσιμα για Linux χωρίς τον πηγαίο κώδικα, αλλά ότι ήταν ελεύθερα διαθέσιμο, συμπεριλαμβανόμενου ολόκληρου του βασικού λειτουργικού συστήματος, είναι ακόμη ελεύθερα διαθέσιμο.
• Έλεγχος εργασιών συμβατός με POSIX.
• pseudoterminals (pty's).
• Εξομοίωση της 387 FPU μέσα στο ίδιο το kernel έτσι ώστε τα προγράμματα δεν χρειάζεται να κάνουν την δική τους εξομοίωση. Κάθε υπολογιστής που τρέχει το Linux μοιάζει να έχει ένα μαθηματικό συνεπεξεργαστή. Βέβαια, αν ο υπολογιστής σας έχει ήδη μια FPU, θα χρησιμοποιηθεί αυτή αντί για την εξομοίωση, και μπορείτε να χτίσετε τον πυρήνα σας χωρίς αυτή την εξομοίωση, για να κερδίσετε λίγη μνήμη.
• Υποστήριξη για πολλά εθνικά και προσαρμόσιμα πληκτρολόγια -- είναι αρκετά εύκολο να προστεθούν καινούρια δυναμικά όταν υπάρξει ανάγκη.
• Πολλαπλές ιδεατές κονσόλες: αρκετά ανεξάρτητα login sessions από την κονσόλα του συστήματος, αλλάζετε πατώντας ένα συνδυασμό από hot-keys (ανεξάρτητα από το video hardware). These are dynamically allocated; you can use up to 64.
• Υποστηρίζει πολλά κοινά συστήματα αρχείων, συμπεριλαμβανομένων των minix, Xenix, όλα τα κοινά system V filesystems (π.χ. UFS), και έχει ένα δικό του εξελιγμένο σύστημα αρχείων, το οποίο προσφέρει συστήματα αρχείων μέχρι 4 TB, και ονόματα που περιέχουν μέχρι 255 χαρακτήρες. Επιπλέον, στο σύστημα αρχείων του Linux, ο μόνος περιορισμός που υπάρχει στο ποιους χαρακτήρες μπορεί να περιέχει ένα όνομα είναι ότι δεν μπορεί να περιέχει τον χαρακτήρα ASCII NUL (0) (αντίθετα με το VFAT, π.χ. που απαγορεύει τους χαρακτήρες ``*?<>|":/\\+=,; []'').
• Διάφανη προσπέλαση των αρχείων ενός MS-DOS partition (ή OS/2 FAT partition) μέσω ενός ειδικού συστήματος αρχείων: δεν χρειάζεστε ειδικές εντολές για να χρησιμοποιήσετε το MS-DOS partition, μοιάζει σαν ένα κανονικό Unix σύστημα αρχείων (εκτός από μερικούς αστείους περιορισμούς στα ονόματα των αρχείων, την προστασία των αρχείων, κτλ.). Τα συμπιεσμένα partitions του MS-DOS 6 δεν δουλεύουν αυτό τον καιρό χωρίς ένα patch (dmsdosfs). Το Linux 2.0 υποστηρίζει το VFAT (WNT, Windows 95).
• Ειδικό σύστημα αρχείων, που λέγεται UMSDOS, το οποίο υποστηρίζει την εγκατάσταση του Linux σε ένα DOS partition.
• Υποστήριξη (για ανάγνωση-μόνο) του HPFS-2 (OS/2 2.1).
• Υποστήριξη για το HFS (Macintosh) file system υπάρχει ξεχωριστά σαν module.
• CD-ROM filesystem which reads all standard formats of CD-ROMs.
• TCP/IP networking, including ftp, telnet, NFS, etc.
• Appletalk εξυπηρετητής
• Netware πελάτης και εξυπηρετητής
• Lan Manager (SMB) πελάτης και εξυπηρετητής
• Πολλά δικτυακά πρωτόκολλα: τα βασικά πρωτόκολλα που είναι διαθέσιμα στα τελευταία πειραματικά kernels περιλαμβάνουν τα TCP, IPv4, IPv6, AX.25, X.25, IPX, DDP (Appletalk), NetBEUI, Netrom, και άλλα. Σταθερά δικτυακά πρωτόκολλα που περιέχονται στα σταθερά kernels περιλαμβάνουν τα TCP, IPv4, IPX, DDP, and AX.25.